در جریان جنگ ۱۲ روزه رژیم اسرائیل علیه ایران، بیمارستان فارابی کرمانشاه هدف مستقیم حملات قرار گرفت. این حملات که به تخریب شدید بخشهای درمانی از جمله آیسییو انجامید، صحنههایی از ایثار و جانفشانی کادر درمان را رقم زد که در تاریخ باقی خواهد ماند.
به گزارش فانا، در پی تجاوز رژیم صهیونیستی از بامداد جمعه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ به کشورمان ۶۶ نفر در استان کرمانشاه به درجه رفیع شهادت نائل شدند و ۵۳۲ نفر نیز مجروح گردیدند.
یکی از نقاط اصلی حمله، بیمارستان فارابی کرمانشاه بود؛ جایی که با وجود انفجارهای متعدد، کادر درمان هرگز بیمارستان را ترک نکردند و در شرایطی نزدیک به یک نبرد واقعی، به نجات جان بیماران پرداختند.
حمله به این بیمارستان تصویری عریان از خشونت جنگ علیه غیرنظامیان بود اما در میانه آوار، دود و شیشههای شکسته، انسانیت به دستان پزشکان و پرستارانی که پا پس نکشیدند، زنده ماند، حتی وقتی که مرگ از سقف فرود آمد.
روایت خانم صدف نظری، کارشناس تجهیزات پزشکی بیمارستان فارابی کرمانشاه، سندی است از مقاومت و فداکاریِ فراموشنشدنیِ کادر درمان ایران که بخشی از آن را با ما در میان گذاشت.
وقتی انفجارها شروع شد، فرار نکردیم
خانم نظری روایتش را از بخش اداری بیمارستان آغاز میکند و می گوید که برای گرفتن امضا رفته بودم طبقه اداری. انفجار اول و دوم آنجا رخ داد و در راهرو کنار دیوار پناه گرفتیم. بعد از انفجار دوم، مستقیم رفتم سمت واحد تصویربرداری؛ چون معمولاً آنجا بیماران زیادی داریم. هنوز به آن بخش نرسیده بودم که انفجار سوم رخ داد، شیشهها پایین ریخت، قسمتی از سقف فروریخت و فضا کاملاً آشوب شد.
او میگوید: مسوول بحران در راهرو فریاد زد که همه بیرون بروند اما من نرفتم. بهجای فرار، دنبال مریضها رفتم. مردی را دیدم که روی زمین افتاده بود و میگفت موج انفجار گرفتهاش. با کمک خودش او را از ساختمان خارج کردیم. هنوز از شوک سوم بیرون نیامده بودیم که انفجار چهارم هم رخ داد و بعدش پنجم. در آن شرایط، فقط به این فکر میکردیم که باید بیماران را نجات دهیم.
نبرد در آیسییو؛ صحنهای که فراموش نمیشود
خانم نظری وضعیت بخش مراقبت های ویژه را دردناک توصیف کرد و ادامه میدهد: وقتی به حیاط رسیدم، دیدم بیماران بخشهای روان و عمومی را آوردهاند اما هیچکس از آیسییو خبری نداشت. ۱۱ بیمار در آیسییو بستری بودند، بیهوش، بستهشده به تخت، ناتوان از فرار. به رییس بیمارستان گفتم دکتر، بیماران آیسییو چی؟ گفت بریم. فریاد زدم: هرکی میتونه بیاد!
او میگوید که با رییس بیمارستان و چند نفر دیگر دویدند سمت آیسییو و از طرفی شدت تخریب آنجا وحشتناک بود. شیشهها کنده شده بودند، چراغهای سقفی روی بیماران افتاده بود. یکییکی سراغشان رفتیم، نگاه میکردم ببینم هنوز نفس میکشن یا نه. بعضیها واکنشی نداشتند. فکر نمیکردم زنده باشند. اما معجزه بود؛ همه زنده بودن.
نظری تأکید میکند که در آن لحظات، هیچکس به جان خودش فکر نمیکرد و همه فقط دنبال مریض بودن. از حراست تا داروخانه، از انباردار تا پرستار، هرکس یک بیمار بغل کرده بود. ما فکر میکردیم بیمارستان امنترین نقطهست، اما آن روز فهمیدیم حتی در بیمارستان هم ممکن است جنگ رخ دهد.
در این جنگ ۱۲ روزه، مراکز درمانی استان کرمانشاه از جمله بیمارستان فارابی و درمانگاه شبانهروزی میانراهان صحنه به طور مستقیم هدف حمله قرار گرفتند. همچنین بیمارستان شهید رئیسی بر اثر شدت موج انفجار آسیب دید و سه دستگاه آمبولانس از رده خارج شد.
به گفته مسوولان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، بیمارستان فارابی در این جنگ ۲۰۰ میلیارد تومان و هرکدام از مراکز درمانی میانراهان و بیمارستان شهید رئیسی نیز بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان خسارت دیده اند.
استان کرمانشاه در جنگ ۱۲ روزه، یکصد بار بمباران شد. به گفته مدیرکل بنیاد مسکن انقلاب اسلامی استان کرمانشاه؛ در ارزیابیهای انجام شده از مناطق مسکونی و تجاری مشخص شد ۴۴۰ واحد مسکونی و تجاری در تجاوز رژیم صهیونیستی به استان دچار آسیب جزیی و کلی شد.
شمسالله خدادادی به ایرنا توضیح داد که براساس آخرین آمارهای اخذ شده در کل استان، در مجموع ۳۱۰ واحد تجاری و ۱۱۰ واحد مسکونی آسیب دیده که حدود ۵۰ واحد نیازمند تعمیرات اساسی است و ۱۰ واحد نیز نیاز به بازسازی کامل دارد.