رئیس انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران با بیان اینکه بیش از ۵.۵ میلیون ایرانی با درجاتی از کم‌شنوایی زندگی می‌کنند، عوامل خطر ابتلا به کم‌شنوایی را برشمرد.
کم‌شنوایی چیست؟
وی درباره تعریف کم‌شنوایی گفت: براساس تعریف سازمان جهانی بهداشت، کم‌شنوایی به حالتی اطلاق می‌شود که آستانه شنوایی فرد در یک یا هر دو گوش، بالاتر از ۲۰ دسی‌بل باشد، این اختلال می‌تواند خفیف، متوسط، شدید یا عمیق باشد و در صورت عدم‌مداخله، پیامدهای شناختی، ارتباطی، روانی و اجتماعی قابل توجهی به‌همراه دارد.
ابتلای بیش از ۵.۵ میلیون ایرانی به درجاتی از کم‌شنوایی
رئیس انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران درباره آمار کم‌شنوایی در ایران تصریح کرد: آمار بین‌المللی نشان می‌دهد که کم‌شنوایی یکی از چهار بیماری اول جهان از نظر بار بیماری است و تاثیرات عمیقی بر فرد، خانواده و جامعه به جای می‌گذارد. در کشور ما نیز طبق اعلام وزارت بهداشت، حدود ۶.۷ درصد جمعیت در گروه‌های سنی مختلف با درجاتی از کم‌شنوایی مواجه هستند. این آمار شامل بیش از ۵.۵ میلیون ایرانی است که با درجاتی از کم‌شنوایی زندگی می‌کنند.
دکترای تخصصی شنوایی‌شناسی با ارائه مثالی ادامه داد: برای نمونه، تنها در سال ۱۴۰۳، از هر یک هزار تولد، ۳.۹ نوزاد دچار کم‌شنوایی بودند؛ رقمی که در برخی استان‌ها به ۲۱ در هزار تولد نیز رسیده است.
سن تشخیص کم‌شنوایی به یک سالگی کاهش یافت
احدی با بیان اینکه خوشبختانه ایران از پیشگامان منطقه در غربالگری شنوایی نوزادان است، اضافه کرد: از سال ۱۳۸۴ تاکنون، بیش از ۱۵ میلیون نوزاد ایرانی تحت پوشش این برنامه قرار گرفته‌اند و پوشش بالای ۹۵ درصدی آن موجب شده است سن تشخیص کم‌شنوایی از حدود سه سالگی به نزدیک یک سالگی کاهش یابد. این دستاورد ملی زمینه‌ساز اجرای مداخلات زودهنگام شده است؛ از جمله تجویز سمعک، انجام کاشت حلزون و آغاز توان‌بخشی شنوایی که فرصت‌هایی بی‌بدیل برای رشد زبانی، هیجانی، تحصیلی و اجتماعی کودکان کم‌شنوا فراهم آورده است.
وی ادامه داد: سرمایه‌گذاری چشمگیر دولت در حوزه کاشت حلزون، تامین سمعک و آموزش خانواده‌ها، الگویی موفق از یک سیاست سلامت‌محور در حیطه توان‌بخشی است که تداوم آن نیازمند تقویت منابع، گسترش پوشش خدمات و آموزش عمومی جامعه نسبت به اهمیت مداخله زودهنگام شنوایی است.
عوامل خطر ابتلا به کم‌شنوایی چیست؟
رئیس انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران درباره عوامل خطر بروز کم‌شنوایی بیان کرد: عوامل خطر کم‌شنوایی نیز متعدد و متنوع هستند؛ از جمله این عوامل می‌توان به عفونت‌های بدوتولد یا دوران کودکی (مانند اوریون، سرخجه و مننژیت)، زایمان‌های پرخطر، نارس بودن نوزاد، عوامل ژنتیکی، مواجهه با صداهای بلند، مصرف داروهای سمی برای گوش، و بیماری‌های مزمن نظیر دیابت و فشار خون بالا اشاره کرد.
وی با تاکید به اینکه پیشگیری از کم‌شنوایی نیازمند رویکردی چندوجهی است که شامل آموزش عمومی، مراقبت‌های دوران بارداری، واکسیناسیون، اجرای برنامه‌های غربالگری در نوزادان و کودکان، و پایش سلامت شنوایی در محیط‌های کاری می‌شود، خاطرنشان کرد: نقش شنوایی‌شناسان در این میان حیاتی است.
فعالیت ۳۰۰۰ شنوایی‌شناس در کشور
احدی گفت: امروزه حدود سه هزار شنوایی‌شناس در کشور به طور فعال به ارائه خدمات تخصصی در زمینه ارزیابی شنوایی، تجویز و تنظیم سمعک، توان‌بخشی شنوایی و مشاوره به خانواده‌ها مشغول هستند. این خدمات حلقه مکمل سیاست‌های ملی در حوزه سلامت شنوایی‌اند و تضمین می‌کنند که مداخلات زودهنگام با بهترین کیفیت انجام شود.
رئیس انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران با بیان اینکه برای بخشی از افراد ناشنوا، زبان اشاره تنها راه ارتباطی با جهان پیرامون است، تاکید کرد: حمایت از زبان اشاره، گامی در جهت تحقق عدالت اجتماعی و احترام به تنوع فرهنگی ـ ارتباطی است. توسعه دسترسی به خدمات مترجم و رابط زبان اشاره در ادارات و سازمان‌های دولتی، فراهم‌سازی زیرنویس در برنامه‌های تلویزیونی و دیگر ابزارهای تسهیل‌گر ارتباطی، از حقوق اساسی جامعه ناشنوایان است که می‌بایست مورد توجه، حمایت و نهادینه‌سازی قرار گیرد. بی‌تردید، چنین اقداماتی با رویکردهای تخصصی شنوایی‌شناسی در تعارض نیست و می‌تواند کنار خدمات پزشکی و توان‌بخشی، پاسخگوی طیف متنوعی از نیازهای ارتباطی افراد دارای آسیب شنوایی باشد.
وی یادآور شد: هفته جهانی ناشنوایان، فرصتی است برای تامل دوباره بر مسوولیت‌های مشترک ما، مسوولیتی که از نهادهای سیاست‌گذار و خدمت‌رسان گرفته تا دانشگاهیان، متخصصان و فعالان مدنی بر دوش دارند. امید است با هم‌افزایی همه نهادهای تخصصی، اجرایی و مدنی، گامی بلند در جهت تحقق زندگی باکیفیت‌تر برای همه افراد دارای کم‌شنوایی و ناشنوایی برداشته شود.
منبع : خبرگزاری تسنیم
آخرین عناوین
پربیننده ترین
