به گزارش فانا، صنعت داروسازی کشور در مسیر تاریخ پیچیده و پرفراز و نشیب خود با مشکلاتی عمیق روبه‌‌‌رو بوده است؛ مشکلاتی که در سال‌های اخیر شدت بیشتری یافته و شرایط را برای بسیاری از فعالان این حوزه دشوار کرده است. از افزایش هزینه‌‌‌های تولید گرفته تا کمبود داروهای حیاتی، همگی از عواملی هستند که فشار زیادی بر این صنعت وارد کرده‌‌‌اند. با این حال، تحولات و اصلاحات در برخی زمینه‌‌‌ها نشان از اراده‌‌‌ای جدی برای حل این چالش‌‌‌ها و بهبود وضعیت دارد.

چالش‏‏‌ها و تحولات صنعت دارو در ایران: بازخوانی موانع و فرصت‏‏‌ها

نرخ ارز، همچون توفانی در دل دریا، اثرات زیادی بر صنعت دارو گذاشت و هزینه‌‌‌های تولید را به‌‌‌طور قابل‌توجهی افزایش داد. در چنین شرایطی، اصلاح تعرفه‌‌‌ها به‌‌‌عنوان گامی ضروری مطرح شد؛ اصلاحاتی که هدف آن تامین هزینه‌‌‌های واقعی تولید و واردات دارو بود. اگرچه این اصلاحات در کوتاه‌‌‌مدت فشارهایی به مصرف‌کنندگان وارد کرد، اما در بلندمدت می‌‌‌تواند به بهبود کیفیت داروها و تقویت تولید داخلی منجر شود.

یکی از دغدغه‌‌‌های مهم در این مقطع، تامین ارز برای واردات داروهای حیاتی است. سازمان غذا و دارو به‌‌‌طور مستمر در تلاش است تا تولید داخلی داروهای اساسی را تقویت کرده و در عین حال، برای داروهایی که امکان تولید داخلی آنها وجود ندارد، ارز موردنیاز را تامین کند. این هدف، با توجه به شرایط اقتصادی و تحریمی، از اهمیت ویژه‌‌‌ای برخوردار است و نیازمند همکاری‌‌‌های گسترده در سطوح مختلف است.

در کنار این چالش‌‌‌ها، اقدامات حمایتی دولت در پایان سال گذشته توانسته است تا حدی به کاهش مشکلات موجود کمک کند. پرداخت بیش از ۵۵‌درصد مطالبات دارویی و تجهیزات پزشکی، موجب بهبود وضعیت نقدینگی تولیدکنندگان شد و از توقف بیشتر تولیدات دارویی جلوگیری کرد. حمایت از صنعت دارو و تجهیزات پزشکی در این شرایط، نقشی حیاتی در ادامه مسیر این صنعت داشته است.

علاوه بر این، صنعت دارو در ایران در تلاش است تا با توسعه پروژه‌‌‌های تحقیق و توسعه (R&D)  و حمایت از تولید داروهای نوآورانه، ظرفیت‌‌‌های خود را تقویت کند. همکاری‌‌‌های بیشتر با دانشگاه‌‌‌ها و شرکت‌های دانش‌‌‌بنیان می‌‌‌تواند زمینه‌‌‌ساز پیشرفت‌‌‌های بیشتری در تولید داروهای پیشرفته در کشور شود. این گام‌‌‌ها که به‌‌‌تدریج در حال تحقق هستند، می‌‌‌توانند به تقویت جایگاه ایران در عرصه تولید داروهای پیشرفته و نوآورانه منجر شوند.

در نهایت، اگرچه کمبود دارو همچنان یکی از دغدغه‌‌‌های اصلی است، اما درک صحیح از کمبود و احصای دقیق آن، به‌‌‌ویژه در زمینه داروهای حیاتی، باعث می‌شود که راه‌‌‌حل‌‌‌هایی موثرتر برای تامین نیازهای جامعه اتخاذ شود. تلاش‌‌‌ها برای کاهش این کمبودها و تامین داروهای ضروری همچنان ادامه دارد و امید می‌رود که با همکاری‌‌‌های بیشتر، این مشکلات به حداقل برسد.