فوق تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم و رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، با اشاره به اینکه ایران با بزرگترین اپیدمی دنیا، یعنی دیابت، رو‌به‌رو است، نسبت به افزایش سرسام‌آور مبتلایان و هزینه‌های گزاف این بیماری هشدار داد.
به گفته وی، در حال حاضر بیش از 7 میلیون فرد مبتلا به دیابت در کشور با عوارض متعدد دست و پنجه نرم می‌کنند و این در حالی است که جمعیت پیش‌دیابتی کشور دو تا سه برابر این تعداد تخمین زده می‌شود.
استقامتی با اشاره به آمار جهانی، خاطرنشان کرد: اگر روند فعلی ادامه یابد، در چند سال آینده تعداد مبتلایان جهانی به بیش از 780 میلیون نفر خواهد رسید.
استقامتی با ابراز تأسف از عدم وجود بسته‌های حمایتی ثابت و مشخص برای این گروه، به مشکلات روزمره این بیماران از جمله درمان‌های مکرر، درمان لاکچری و هزینه تست‌ها اشاره کرد.
وی تأکید کرد: عدم پوشش بیمه‌ای مطلوب برای ابزار‌های اولیه مانند نوار‌های قند خون، خانواده‌ها را در تنگنا قرار داده است. وی با تأکید بر اینکه دیابت، به‌ویژه نوع دو، به ذخیره‌سازه‌ای از عوارض آتی تبدیل شده است، نسبت به آینده هشدار داد: اگر امروز برای مراقبت از بیماران دیابتی سرمایه‌گذاری نکنیم، در آینده توان پاسخگویی به هزینه‌های فلج‌کننده ناشی از عوارض این بیماری شامل نارسایی کلیوی، دیالیز، مشکلات قلبی و چشمی را نخواهیم داشت.
استقامتی همچنین به سیاست‌گذاری‌های نادرست در حوزه تولید و واردات انسولین‌ها اشاره کرد و خواستار تدوین سیاست‌هایی شد که نیاز واقعی بازار را در نظر بگیرد و دسترسی بیماران به داروهای حیاتی را تضمین کند.
فوق تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم و رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی، نسبت به روند فزاینده و شتاب بالای ابتلا به دیابت و عوارض وخیم آن در آینده هشدار داد و آموزش را به عنوان اولین اصل درمان و پیشگیری، یک سرمایه‌گذاری حیاتی دانست.
وی با اشاره به اینکه تعداد مبتلایان به دیابت و پیش‌دیابت در کشور به سطحی نگران‌کننده رسیده است، تصریح کرد: روند ابتلای به دیابت آنقدر فزاینده و شتاب بالایی دارد که ما نخواهیم توانست در آینده عوارض و هزینه‌های این بیماری را مدیریت کنیم. این معضل سلامت مردم را به خطر می‌اندازد؛ شاهد افزایش میانسالان مبتلا، افزایش دیالیز‌ها و تحمیل هزینه‌های سنگین خواهیم بود.
رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی، نظام مطلوب مدیریت دیابت را فراتر از صرفاً تجویز دارو دانست و بر ضرورت آموزش گسترده تأکید کرد.
وی با اعلام اینکه تعداد افراد مبتلا به پیش‌دیابت در کشور بیش از دو برابر تعداد مبتلایان به دیابت است، گفت: ما باید آموزش دهیم، هم پیش‌دیابتی‌ها و هم دیابتی‌ها را. اولین اصل درمان دیابت، آموزش است؛ کاری که انجمن‌های تخصصی بیش از 15 تا 18 سال است روی آن تمرکز کرده‌اند.
استقامتی افزود: پزشکان نیز به دلیل کمبود وقت و گاهی فقدان دانش به‌روز، فرصت کافی برای آموزش بیمار را ندارند. ما نیازمند نهاد‌های تخصصی هستیم که آموزش دیابت را به عنوان یک پکیج کامل سرلوحه کار خود قرار دهند.
وی با استناد به گایدلاین‌های معتبر بین‌المللی، تأکید کرد که در هر برنامه درمانی، پس از تشخیص، بخش عمده‌ای به آموزش اختصاص دارد و این باید در اولویت قرار گیرد.
استقامتی سه درخواست اصلی خود را برای طراحی نظام مراقبت مطلوب امروزی از جمله بها دادن به آموزش، اولویت‌بندی مراقبت از مبتلایان فعلی و توجه به مولفه‌های اجتماعی و ثبات اقتصادی اشاره کرد.
استقامتی نگرانی خود را دربارهٔ تغییرات نرخ ارز و تأثیر آن بر قیمت داروهای حیاتی دیابت بیان کرد. او هشدار داد: اگر قرار باشد ارز ترجیحی برای انسولین‌ها حذف و به ارز آزاد تبدیل شود، قیمت انسولین‌ها تا سه برابر افزایش خواهد یافت. فردی که ماهانه 7 تا 8 قلم دارو مصرف می‌کند، ناگهان باید بیش از هشت میلیون تومان فقط برای انسولین بپردازد. این امر قطعاً منجر به مصرف ناقص دارو‌ها و افزایش عوارض خواهد شد.
وی در پایان تأکید کرد: سیستم مراقبت باید به‌روز باشد و با در نظر گرفتن عوامل اجتماعی، پمپاش (کاهش نرخ تبدیل) پیش‌دیابت به دیابت را هدف قرار دهد. ثبات نرخ ارز برای داروهای ضروری و پوشش بیمه‌ای کافی، از دیگر مطالبات وی برای اطمینان از دسترسی مناسب بیماران به درمان به‌موقع بود.
منبع : خبرگزاری تسنیم
